Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

artistbook.gr: Όπως πέρυσι έτσι και φέτος ζητήσαμε από αγαπημένους καλλιτέχνες να μας απαντήσουν σε δύο ερωτήσεις. 1. Με ποιο τραγούδι, θεατρική παράσταση, έργο τέχνης γενικά θα παρομοίαζες το 2012 και γιατί; 2. Τι εύχεσαι για το 2013; Δείτε τις απαντήσεις τους.

artistbook.gr: Όπως πέρυσι έτσι και φέτος ζητήσαμε από αγαπημένους καλλιτέχνες να μας απαντήσουν σε δύο ερωτήσεις. 1. Με ποιο τραγούδι, θεατρική παράσταση, έργο τέχνης γενικά θα παρομοίαζες το 2012 και γιατί;
 2. Τι εύχεσαι για το 2013; 
Δείτε τις απαντήσεις τους.http://vasilissamaritakis2.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html?spref=fb


Χρήστος Χατζηπαναγιώτης 
Ηθοποιός-Σκηνοθέτης 

-To «Τσάμικο», του Γκάτσου και του Χατζιδάκι είναι γάντι για το 2012. 
-Να είμαστε καλά, υγεία και δύναμη, για να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τα δύσκολα που έρχονται. Καλές γιορτές παιδιά... 




Κάρμεν Ρουγγέρη
Ηθοποιός
-Με την Γκουέρνικα. Τον πίνακα του ΠΙΚΑΣΟ
-Εύχομαι  αυτοί που μας κυβερνούν να βάλουν μυαλό! Να καθίσουν ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ όλοι σε ΕΝΑ  τραπέζι και  να βρουν ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΨΗΦΟΝΤΑΣ ΤΑ ΨΗΦΑΛΑΚΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 







Βασίλης Σαμαριτάκης 
Ηθοποιός-παιδαγωγός 

-Η θεατρική παράσταση με την οποία θα παρομοίαζα το 2012, είναι η προφητικά επίκαιρη λόγω συνθηκών, παράσταση «Οι Γερμανοί ξανάρχονται», των: Αλέκου Σακελλάριου, Χρήστου Γιαννακόπουλου, που ανέβηκε το 1946 στο θέατρο Ρεξ-Κοτοπούλη, με πρωταγωνιστή το μεγάλο ηθοποιό, Βασίλη Λογοθετίδη. Εν έτει 2012 οι Γερμανοί ξανάρχονται, όχι με όπλα αλλά με τη μορφή μνημονίου, διεθνούς εποπτείας και οικονομικής ισοπέδωσης και φτωχοποίησης του Ελληνικού λαού και άρα υποδούλωσης του, στους οικονομικούς πια κατακτητές. Το μόνο μας όπλο, η αποφυγή του εμφύλιου και η επιτακτική ανάγκη συσπείρωσης του Ελληνικού λαού, ο οποίος πρέπει να μείνει ενωμένος να αντιμετωπίσει κάθε είδους κατακτητή και κάθε κίνδυνο που τον απειλεί.
Όσον αφορά το τραγούδι με το οποίο θα παρομοίαζα το 2012, μου έρχεται έτσι πρόχειρα και αυθόρμητα στο μυαλό το τραγούδι του Αντώνη Ρέμου, «Τέρμα πια τα δανεικά» και αυτό γιατί είναι καιρός πια ο Έλληνας να μάθει να ζει με τις δικές του πραγματικές δυνάμεις, μην περιμένοντας τίποτε από τους άλλους. Είναι καιρός πια να ξαναγίνει δημιουργικός και παραγωγικός και να ανακτήσει τη χαμένη ανεξαρτησία του.
-Για το 2013 εύχομαι σε όλο τον κόσμο τα τετριμμένα αλλά τόσο σημαντικά, ειρήνη, υγεία, ευημερία και στους Έλληνες συμπατριώτες μου, καλή δύναμη, καλό κουράγιο, καλή αφύπνιση και προπάντων καλή λευτεριά!!http://www.artistbook.gr/index.php?pid=9&mid=601

Παρασκευή 27 Ιουλίου 2012

ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ (1934;-1992)

ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ (1934-1992)


Η Τζένη Καρέζη (Ευγενία Καρπούζη, το πραγματικό της όνομα), Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου του 1932 (σύμφωνα με πηγές της Βικιπαίδειας), σύμφωνα όμως με το λεξικό Έλληνες ηθοποιοί του ηθοποιού Θεόδωρου Έξαρχου (1930 - 2009) είχε γεννηθεί το 1934. Ο πατέρας της ήταν γυμνασιάρχης και η μητέρα της δασκάλα. Τα σχολικά της χρόνια τα πέρασε στην Ελληνογαλλική Σχολή Καλογραιών Καλαμαρί στη Θεσσαλονίκη και στην Ελληνογαλλική Σχολή Σεν Ζοζέφ στηνΑθήνα. Μιλούσε γαλλικά και αγγλικά. Ο πατέρας της είχε εγκαταλείψει εκείνη και τη μητέρα της, Θεώνη, όταν του ανακοίνωσε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός. Μέχρι και το 1971, που σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα, δεν τον ξαναείδε.
Η Τζένη Καρέζη έκανε δύο γάμους. Το 1962 παντρεύτηκε τον Ζάχο Χατζηφωτίου και έξι χρόνια μετά, τον Αύγουστο του 1968, τον ηθοποιό Κώστα Καζάκο με τον οποίο και απέκτησε ένα γιο, τον επίσης ηθοποιό Κωνσταντίνο. Ήταν μόνιμη κάτοικος Αθηνών.
Πέθανε στις 27 Ιουλίου 1992 στο σπίτι της, μετά από τετραετή μάχη με τον καρκίνο. Η σορός της τέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στο παρεκκλήσι της Μητρόπολης Αθηνών. Στις 29 Ιουλίου του 1992 εψάλη η νεκρώσιμη ακολουθία στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αθηνών και η ταφή της πραγματοποιήθηκε στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών δημοσία δαπάνη, παρουσία πολλών συναδέλφων της και απλού κόσμου.




Θέατρο [Επεξεργασία]

Το 1951, χρονιά που αποφοίτησε από την Ελληνογαλλική Σχολή, πήρε μέρος στη θεατρική παράσταση Αντιγόνη του Σοφοκλή, που τότε παιζόταν στο ΡΕΞ. Την ίδια επίσης χρονιά έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, από την οποία αποφοίτησε το 1954[1]. Από τον Οκτώβριο του 1954, μαθήτρια ακόμα, άρχισε να εμφανίζεται στη θεατρική σκηνή στο Θέατρο Κοτοπούλη, σε ρόλους πρωταγωνιστικούς δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη στα έργα Ωραία Ελένη και Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα του Λόρκα, τα οποία και την καθιέρωσαν.
Μέχρι το 1959[1] ήταν βασικό στέλεχος του Εθνικού θεάτρου, ερμηνεύοντας ΣαίξπηρΤολστόιΜίλλερΑντρέγιεφΤερζάκηΡώμα και Αριστοφάνη. Το 1962 ήταν πρωταγωνίστρια στο Θέατρο Μουσούρη. Από το 1963 ηγούταν πλέον προσωπικού θιάσου, όπου, μεταξύ άλλων, ανέβασε τα έργα Κρατικές υποθέσειςΜαίρη - ΜαίρηΚάθε Τετάρτη, κ.ά. Από το1968 ανέβασε με τον Κώστα Καζάκο τα έργα: Θεοδώρα η ΜεγάληΑσπασίαΤο μεγάλο μας τσίρκοΟ Εχθρός λαός. κ.ά.
Άλλα θεατρικά έργα στα οποία έχει παίξει είναι: Ανεργία μηδένΔοκιμασίαΆμλετΖωντανό πτώμαΑνθήΒασιλιάς ΛηρΖαμπελάκιΝύχτα στη ΜεσόγειοΈνα κουτό κορίτσιΗ κυρία δε με μέλλειΜία ιστορία από το ΙρκούτσκΠάπισσα ΙωάνναΗ κυρία ΠροέδρουΠολίτες β΄ κατηγορίαςΗ Παναγία των ΠαρισίωνΟι θεατρίνοιΠοιος φοβάται τη Βιρτζίνια ΓουλφΈντα ΓκάμπλερΠρόσωπο με πρόσωποΒυσσινόκηπος (με μεγάλη επιτυχία), Διαμάντια και μπλουζ.
Στο αρχαίο θέατρο έπαιξε επίσης στα έργα: ΑντιγόνηΕκκλησιάζουσεςΛυσιστράτη ΘεσμοφοριάζουσεςΚλυταιμνήστραΜήδειαΗλέκτρα και Οιδίπους Τύραννος.
Στη θεατρική σκηνή θεωρήθηκε καλλιτεχνική αντίπαλος της Αλίκης Βουγιουκλάκη, αναβιώνοντας έτσι την καλλιτεχνική αντιπαλότητα της Κυβέλης με τη Μαρίκα Κοτοπούλη, χωρίς όμως τις πολιτικές προεκτάσεις εκείνης της διαμάχης.

Ιδεολογία [Επεξεργασία]

Η Τζένη Καρέζη ήταν στρατευμένη στην Αριστερά συμμετέχοντας σε πολλές πορείες ειρήνης. Ήταν μέλος της ΕΔΑ. Στα χρόνια της Χούντας συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα και το 1974 έγινε μέλος του ΚΚΕ.

Κινηματογράφος [Επεξεργασία]

Πρωταγωνίστησε επίσης σε πολλές ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου, όπως:

Τηλεόραση [Επεξεργασία]

Επίσης η Τζένη Καρέζη εμφανίσθηκε και στην ελληνική τηλεόραση στις τηλεοπτικές σειρές:

Κυριακή 6 Μαΐου 2012

ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΦΙΛΗΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ, ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΡΑΣ. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ.


Σε ηλικία 76 ετών

«Έφυγε» από τη ζωή ο Κώστας Καρράς

Web only
06/05/2012  11:45
7
 
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Έξι χρόνια τώρα «πάλευε» με τον καρκίνο και τελικά ο Κώστας Καρράς άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Κυριακής 6 Μαΐου στο Ιατρικό Κέντρο Αθηνών όπου νοσηλευόταν.

Το 2006 πληροφορήθηκε ότι είχε «χτυπηθεί» από καρκίνο και υποβλήθηκε σε χημειοθεραπείες, οι οποίες, δυστυχώς, δεν έφεραν  το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τη σοβαρή περιπέτεια υγείας του και τη «μάχη» που έδινε με τον καρκίνο είχε περιγράψει πριν λίγους μήνες ο ίδιος σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Ciao»: «Δε θα έλεγα ότι είμαι στα καλύτερά μου. Είμαι σε τέτοιο χάλι αυτή τη στιγμή, που δεν μπορώ ούτε να μιλάω. Δεν έχω απόλυτα τις δυνάμεις μου, αλλά μπορώ να μετακινούμαι», ενώ είχε συνεχίσει: «Οι γιατροί μου λένε ότι εντάξει, δεν είναι τίποτα, θα περάσει. Βεβαίως και μου έχουν πει ότι θα αντιμετωπιστεί με τις θεραπείες. Έχει κάνει μετάσταση στα κόκαλα, στον προστάτη δεν το προλάβανε γιατί ήταν πρωτογενές. Δε χάνω τη διάθεσή μου, είναι ανεβασμένη η ψυχολογία μου. Θα βγω νικητής».

Δίπλα του όλο αυτό το διάστημα ήταν η σύζυγός του, Αγγελική Μπαρούτσου και ο γιος του  Βασίλης.

Η κηδεία του θα γίνει στο Α’ Νεκροταφείο Αθηνών, ενώ δεν έχει γίνει ακόμη γνωστή η ημερομηνία της ταφής του.

Ο Κώστας Καρράς, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1938.Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Λονδίνο και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν απόφοιτος της Royal Academy of Arts του Λονδίνου.

Το 1963 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στην "Ποντικοπαγίδα" της Αγκάθα Κρίστι. Τότε ξεκίνησε την επιτυχημένη του συνεργασία με την Έλλη Λαμπέτη και εμφανίστηκε μεταξύ άλλων και σε έργα όπως "Γυμνοί στο Πάρκο" του Νιλ Σάιμον (Neil Simon's "Barefoot in the Park") (στο ρόλο του Paul Parker) και στο "Λεωφορείον ο Πόθος" του Τένεσι Ουίλιαμς (στο ρόλο του Κοβάλσκι). Από τότε δημιούργησε δικά του θεατρικά σχήματα και σημείωσε προσωπική επιτυχία στο "Ημερολόγιο ενός τρελού" του Γκόγκολ και στο "Blithe Spirit" του Νόελ Κάουαρντ (ως Charles).(πηγή: Πρώτο ΘΕΜΑ online)
                                               Ο ΚΩΣΤΑΣ ΚΑΡΡΑΣ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ''ΠΑΡΙΖΙΑΝΑ''

Ο Κώστας Καρράς (Αθήνα 21 Ιουνίου 1936 - Αθήνα 6 Μαΐου 2012) ήταν Έλληνας ηθοποιός και πολιτικός.
Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Λονδίνο και υποκριτική στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Ήταν απόφοιτος της Royal Academy of Arts του Λονδίνου. Το 1963 αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή του Πέλου Κατσέλη και την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο του στην "Ποντικοπαγίδα" της Αγκάθα Κρίστι. Τότε ξεκίνησε την επιτυχημένη του συνεργασία με την Έλλη Λαμπέτη και εμφανίστηκε μεταξύ άλλων και σε έργα όπως "Γυμνοί στο Πάρκο" του Νιλ Σάιμον (Neil Simon's "Barefoot in the Park") (στο ρόλο του Paul Parker) και στο "Λεωφορείον ο Πόθος" του Τένεσι Ουίλιαμς (στο ρόλο του Κοβάλσκι). Από τότε δημιούργησε δικά του θεατρικά σχήματα και σημείωσε προσωπική επιτυχία στο "Ημερολόγιο ενός τρελού" του Γκόγκολ και στο "Blithe Spirit" του Νόελ Κάουαρντ (ως Charles).
Σημαντική είναι η συνεισφορά του ως ηθοποιού στον ελληνικό κινηματογράφο, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1961. Η καλύτερή του ωστόσο κινηματογραφική εμφάνιση θεωρείται ο ρόλος του Μενέλαου στην "Ιφιγένεια" του Μιχάλη Κακογιάννη (1977). Στην ελληνική τηλεόραση πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία σε πολλά σίριαλ.
Από το 2000 μέχρι το 2007 ήταν βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας. Ήταν παντρεμένος με την Αγγελική Μπαρούτσου και είχε έναν γιο, τον Βασίλη.
Υπήρξε επίτιμος πρόεδρος στο "Χαμόγελο του παιδιού" από το 1994. Διοργάνωσε τον πρώτο διεθνή έρανο για τα θύματα του πολέμου της Βοσνίας. Επανειλημμένως έδωσε παραστάσεις για την ενίσχυση ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων. Βραβεύθηκε από πολλές οργανώσεις και συλλόγους για την κοινωνική και ανθρωπιστική του δράση (Λάιονς, Χαμόγελο του Παιδιού, Δήμοι και Κοινότητες). Από τον Ιούλιο του 2000 ήταν υπεύθυνος του κλάδου Πολιτιστικής κίνησης της Ν.Δ. πολιτιστικών σωματείων και οικονομικών του Πολιτισμού. Πέθανε από καρκίνο στις 6 Μαΐου 2012.

Φιλμογραφία: [Επεξεργασία]