Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΣΤΗ ΝΕΤ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗ ΣΤΑΗ.'

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΕΛΛΗΝΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΣΤΗ ΝΕΤ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗ ΣΤΑΗ. .''ΜΟΝΟ ΜΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΜΙΑ ΩΘΗΣΗ Σ΄ΑΥΤΗ ΤΗ ΧΩΡΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ''

ΕΦΥΓΕ ΑΠΟ ΤΗ ΖΩΗ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ (ΚΑΤΟΧΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ ΦΟΙΝΙΚΑ), ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ

Έφυγε από την ζωή ο Θόδωρος Αγγελόπουλος - Δείτε τη βιογραφία του

00:03 25/1/2012 - Πηγή: Tromaktiko

Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935 και έχασε τη μάχη με τη ζωή πριν λίγο(24/1), μετά από ατύχημα που είχε στη περιφερειακή οδό της δραπετσώνας με μοτοσυκλέτα που οδηγούσε αστυνομικός κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων για τη νέα του ταινία...
Έκανε νομικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, τις οποίες εγκατέλειψε πριν πάρει το πτυχίο του. Το 1961 έφυγε στο Παρίσι, όπου αρχικά παρακολούθησε στη Σορβόννη μαθήματα γαλλικής φιλολογίας και φιλμογραφίας, καθώς και μαθήματα εθνολογίας και στη συνέχεια μαθήματακινηματογράφου στη Σχολή

Κινηματογράφου IDHEC και στο Musée de l' homme. Μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1964 και μέχρι το 1967 εργάστηκε ως κριτικός κινηματογράφου στην εφημερίδα Δημοκρατική Αλλαγή, μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη και την Τώνια Μαρκετάκη. Με τον κινηματογράφο άρχισε να ασχολείται το 1965 και το 1968 παρουσίασε την πρώτη του μικρού μήκους ταινία, Εκπομπή, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Το 1970, η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, Αναπαράσταση, κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, καθώς και άλλες διακρίσεις στο εξωτερικό, και σηματοδότησε την αυγή του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου. Έκτοτε, οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει σε πολλά διεθνή φεστιβάλ και έχει κερδίσει πολλά βραβεία, τα οποία τον καθιέρωσαν παγκοσμίως ως έναν από τους σπουδαιότερους σκηνοθέτες του σύγχρονου κινηματογράφου. Πολλά αφιερώματα που τιμούν τη δουλειά του Θόδωρου Αγγελόπουλου έχουν πραγματοποιηθεί σ' όλο τον κόσμο. Έχει αναγορευθεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίου των Βρυξελλών, του Πανεπιστημίου X Ναντέρ (Nanterre) στοΠαρίσι και του Πανεπιστημίου του Έσσεξ (Essex). Μαζί με τον Βασίλη Ραφαηλίδη υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος. Στις 24 Ιανουαρίου 2012, όντας πεζός, τραυματίστηκε σοβαρά από διερχόμενη μοτοσυκλέτα στον περιφερειακό δρόμο της Δραπετσώνας.[1] και υπέκυψε λιγες ωρες μετα απο τα σοβαρα τραυματαΦιλμογραφία [Επεξεργασία]
1968: Η Εκπομπή, μικρού μήκους
1970: Αναπαράσταση
1972: Μέρες του ’36
1975: Ο θίασος
1977: Οι Κυνηγοί
1980: Ο Μεγαλέξανδρος
1983: Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη
1984: Ταξίδι στα Κύθηρα
1986: Ο Μελισσοκόμος
1988: Τοπίο στην Ομίχλη
1991: Το Μετέωρο Βήμα του Πελαργού
1995: Το βλέμμα του Οδυσσέα
1998: Μια αιωνιότητα και μια μέρα
2003: Τριλογία - Ι. Το λιβάδι που δακρύζει
2008: Τριλογία - ΙΙ. H σκόνη του χρόνου
Βραβεία [Επεξεργασία]
Η Εκπομπή, βραβείο κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1968
Αναπαράσταση, Α' βραβείο στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1970, βραβείο Ζωρζ Σαντούλ (Γαλλία, 1971), καλύτερης ξένης ταινίας στο Φεστιβάλ Hyères (1971), ειδική μνεία της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου(1971)
Μέρες του `36, Βραβείο σκηνοθεσίας και φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1972, βραβείο της FIPRESCI στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Βερολίνου (1972)
Ο Θίασος, Καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, σεναρίου, Α' αντρικού και Α' γυναικείο
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΕΓΑΛΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΘΟΔΩΡΟ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ ΑΠΟ ΤΟ Ως3 Μηνιαίο περιοδικό http://www.os3.gr/arhive_afieromata/gr_afieromata_theodoros_aggelopoylos.html

Θόδωρος Αγγελόπουλος - Ιανουάριος 2006 (Τελευταία ενημέρωση 10/01/12) Αφιέρωμα Βιογραφικό Video ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ 50 ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ...ΟΜΙΧΛΗ  ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΚΟΣ ΒΙΔΑΛΗΣ ΚΕΙΜΕΝΑ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, AΡΗΣ ΔΟΥΚΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΑΡΧΕΙΟ ΘΟΔΩΡΟΥ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΥ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΑΡΗΣ ΔΟΥΚΑΣ Μουσική -Της Ελένης Καραϊνδρου για την ταινία: Ο Μελισσοκόμος  Ακούστε... Διάρκεια: 06:16 - 1.(233KB) O Θόδωρος Aγγελόπουλος είναι, χωρίς αμφιβολία, ο έλληνας σκηνοθέτης με τη μεγαλύτερη διεθνή αποδοχή κι ένας από τους πιο συζητημένους εγχώριους δημιουργούς, τα τελευταία τριάντα χρόνια. Το έργο του αποτελεί αντικείμενο μελετών, μονογραφιών, συγγραμμάτων, διατριβών, αφιερωμάτων. Oι ταινίες του προβάλλονται παντού και προκαλούν την παγκόσμια προσοχή. Όλες είναι φορτωμένες με διεθνείς διακρίσεις, με απόγειο τον Xρυσό Φοίνικα του Φεστιβάλ Kαννών για το Mια αιωνιότητα και μια μέρα. Aπό τους τελευταίους και χαρακτηριστικότερους εκπροσώπους του μοντερνισμού στον κινηματογράφο, ο Θόδωρος Aγγελόπουλος στάθηκε άξιος συνεχιστής της μεταπολεμικής παράδοσης του Antonioni και σπουδαίος συνοδοιπόρος του Όσιμα, του Jancs, του Bertolucci, του Wenders, διαμορφώνοντας ένα καινούργιο, προσωπικό και προωθημένο στιλιστικό ίχνος, όταν, παγκοσμίως, οι αισθητικές αναζητήσεις βρίσκονταν σε ύφεση και επικρατoύσε ο κομφορμισμός. Για τiς ταινίες του: "Όλες οι ταινίες είναι αυτοβιογραφικές. Υπάρχει πάντα μια εσωτερική και μια εξωτερική αυτοβιογραφία. Και στην Αναπαράσταση ακόμη θα έβρισκε κανείς στοιχεία αυτοβιογραφία. Είναι μια ταινία που πολύ λίγα πράγματα μπορεί να πει κανείς γι' αυτήν σε επίπεδο δηλώσεων. Θα ήθελα να "κυκλοφορήσει" και να εισπραχθεί χωρίς παρεμβάσεις. Είναι, επιπλέον, ένα ευαίσθητο θέμα. Ότι και να πει κανείς μπορεί να αποβεί εις βάρος του. Κινδυνεύει να δώσει στην ταινία μια ταυτότητα που δεν την έχει. Είναι μια ταινία πάνω στο θάνατο; Όχι. Είναι μια ταινία πάνω στο χρόνο, στο πέρασμα του χρόνου. Είναι ο μόνος, αόριστος, προσδιορισμός που μπορεί που μπορεί να δώσει κανείς. Αν κάποιος έπρεπε να ζήσει μια μέρα τι θα έκανε. Αποδέχεται την ιδέα του θανάτου. Μόνο όταν δεχθεί κανείς το δικό του θάνατο, ένα θάνατο όμως που να έχει νόημα, ρυθμό και ανάγκη, τότε μπορεί να ξαναδεί τη ζωή και να τη δει αλλιώς". Για τους τόπους των ταινιών του: "Ίσως είναι ψυχαναλυτικοί λόγοι, ίσως οι γραμμές, ίσως το τοπίο, ίσως η σχέση με κάτι που θα λέγαμε οριακό με την έννοια ότι στον Βορρά τελειώνει η Ελλάδα....Δεν ξέρω ακόμη, πάντως ο Βορράς με τραβάει... Είναι περίεργο. Είμαι ένας άνθρωπος του νότου κι έχω κάνει ταινίες μόνο στο βορρά." Ο καιρός: "Μόνιμο πρόβλημα στις ταινίες μου είναι ο καιρός. Κοιτάξτε έξω το Θερμαϊκό, είναι αυτή η σχέση ουρανού και θάλασσας, που δε φαίνεται τίποτα. Τα καράβια είναι μετέωρα, σαν να μην ακουμπούν πουθενά. Αυτή την θάλασσα ήθελα και τη συννεφιά, δεν ήθελα ήλιο". Μουσική -Tης Ελένης Καραϊνδρου για την ταινία: Ταξίδι στα Κύθηρα  Ακούστε... Διάρκεια: 02:16 - (536KB) Ο θάνατος: "Αργά ή γρήγορα, επειδή μεγαλώνουμε, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ιδέα του θανάτου. Έπειτα, μεγαλώνοντας πολλαπλασιάζονται οι θάνατοι, οι απώλειες των φίλων. Ήμουν ανάμεσα σ' αυτούς που βρήκαν πεθαμένο το πρωί στο ξενοδοχείο, τον Gian-Maria Volonte. Όταν στο ξενοδοχείο της Φλώρινας τον άγγιξα, η κρυάδα του θανάτου έγινε ταραχή. Έγινε ερώτημα για μένα και για την ανθρώπινη ύπαρξη. Το όριο, το τέλος ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, τα σύνορα ζωής και θανάτου. Τα όρια ανάμεσα στον έρωτα, στις ανθρώπινες σχέσεις, στην επικοινωνία. Αυτή η έννοια του ορίου, του τέλος ανάμεσα στη ζωή και το θάνατο, μπαίνει σαν θέμα των συνόρων με την ευρύτερη έννοια, όχι μόνο τη γεωγραφική αλλά και της ζωής και του θανάτου". Τα φεστιβάλ: "Η συνήθης διαδρομή των ταινιών μου είναι κάποιο Φεστιβάλ -Βενετία ή Κάνες. Στόχος μου δεν είναι το Φεστιβάλ, είναι η ίδια η ταινία. Έχω μεγαλώσει πια, το Φεστιβάλ είναι λίγο πίσω, είναι αμαρτίες της νεότητας. Πηγαίνω ακόμη στα Φεστιβάλ, διότι χρησιμεύει στην ταινία, δεν κάνω όμως ταινίες για Φεστιβάλ. Έχω μια απόσταση με τα χρόνια. Με απασχολεί κυρίως το αποτέλεσμα, η ταινία. Εάν εγώ, ως πρώτος θεατής, μείνω ευχαριστημένος. Εάν μου μιλάει. Εάν κατάφερα να μιλήσω. Εάν ο διάλογος ήταν δημιουργικός". Πολιτική και σινεμά: "Παραμένω συναισθηματικά αριστερός, αν και δεν ξέρω πια τι θα σημαίνει αριστερά. Κάποτε ήξερα ή νόμιζα πως το ήξερα. Παραμένω όμως μ' ένα συναισθηματικό δέσιμο, δεν μπορώ να το προσπεράσω, έχει χάσει όμως την πολιτική έννοια κι είναι πλέον μια ηθική έννοια . Σε κοινωνίες όπου υπάρχει απουσία ονείρου, οραματισμού, υπάρχει κρίση. Όσοι συνεχίζουμε να κάνουμε κινηματογράφο είναι, επειδή δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς. Δεν είναι πια επάγγελμα αλλά τρόπος αναπνοής". Για το μέλλον: "Να μιλήσω στην επόμενη ταινία μου πιο απλά. Αλλά η απλότητα είναι κατάκτηση, όχι επιλογή. Ο Σεφέρης έλεγε "Θα 'θελα να μιλήσω πιο απλά, να μου δοθεί αυτή η χάρη". Μουσική -Της Ελένης Καραϊνδρου για την ταινία: Τοπίο στην ομίχλη  Ακούστε... Διάρκεια: 02:36 - (609KB) ΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΧΑΡΤΙ Μιλούν για το Αγγελόπουλο: Μέσα από το φακό του, ο Αγγελόπουλος κοιτάει τα πράγματα σιωπηλά. Είναι το βάρος αυτής της σιωπής και η ένταση του αμετακίνητου βλέμματος της κάμερας του Αγγελόπουλου, που κάνει τον Μεγαλέξανδρο τόσο δυνατό, που ο θεατής δεν μπορεί να αποδράσει από τη οθόνη. Αυτού του είδους η κινηματογράφηση, τόσο προσωπική και μοναδική στην ιδιαιτερότητά της, τείνει να επιστρέφει στις ρίζες του σινεμά. Αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί την εντύπωση της φρεσκάδας και της δύναμης. Όσο για μένα, παρακολουθώντας αυτό το φιλμ, ένιωσα βαθιά την απόλαυση του κινηματογράφου, με την πιο απόλυτη έννοια του όρου. Ακίρα Κουροσάβα (Για τον Μεγαλέξανδρο) Πριν δω την ταινία του Αγγελόπουλου, εγώ, που έχω μεγαλώσει χωρίς πατέρα, δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα τον ανακάλυπτα στην εικόνα ενός δέντρου. Η τελευταία σκηνή του Τοπίου στην Ομίχλη ήταν μια αποκάλυψη για μένα. Είναι μια μοναδική, θα μπορούσε κάποιος να πει «Ιαπωνική», σκηνή, που με εξέπληξε, γιατί είχα πάντα στο μυαλό μου την ελληνική παράδοση αποκλειστικά συνδεδεμένη με ερείπια, βράχους και θεούς. Σε αυτήν την σκηνή είδα μια πρόκληση απέναντι σε κάθε αναστολή και εξουσία. Γι' αυτό θα χρησιμοποιούσα τα λόγια του Βergman για να πω ότι ο στόχος του σινεμά είναι να φέρει πάλι το όνειρο πίσω στη ζωή μας, βοηθώντας μας έτσι να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες της ζωής. Ντούσαν Μακαβέγιεφ     Δεν θα έπρεπε να εκπλήσσεται κανείς που στην Ελλάδα εμφανίστηκε ένας σκηνοθέτης για τον οποίο ποίηση και φιλοσοφία είναι ένα, για τον οποίο η γνώση ενεργοποιεί αισθητικές αντιλήψεις, για τον οποίο, τέλος, το σινεμά είναι συγχρόνως μια ερώτηση και μια κατάφαση. Ωστόσο, είναι όμορφο που ένας καλλιτέχνης μπορεί να εξυμνεί τον κόσμο και την ίδια στιγμή να τον αμφισβητεί. Michel Ciment H ιστορία και η εξουσία είναι στο κέντρο του σύμπαντός του, όπου τα κακά κάθε είδους απολυταρχικής ιδεολογίας δηλώνονται ξεκάθαρα. Ωστόσο, η ειρωνική σοφία αποφεύγει τη διδακτική για χάρη μιας προσωπικής, ποιητικής θεραπείας, ενός υποβλητικού έπους και της λυρικής περισυλλογής πάνω στην ελληνική ιστορία. Yvette Biro   Στην Ελλάδα, λέγεται ότι οι απλοί άνθρωποι αγαπούν την ποίηση και μιλάνε ποιητικά. Ο Αγγελόπουλος, μακριά από τα τετριμμένα, βρίσκει ποίηση στη φθορά, την προδοσία και την καταγράφει: Παιδιά αποξενωμένα από τον πατέρα τους, μια χώρα αποξενωμένη από την κληρονομιά της και πάνω απ' όλα, την σιωπή γύρω του: Σιωπή της ιστορίας, του έρωτα και του Θεού. Όλα ιδωμένα μέσα από ένα βαθύ βλέμμα, που, όπως και αυτό του Τζόζεφ Κόνραντ, τελικά μας βοηθάει να δούμε... και να ζούμε. Michael Wilimington (Los Angeles Times) Ο Αγγελόπουλος μπορεί να θεωρηθεί ως ένας από τους λίγους δημιουργούς στα εκατό πρώτα χρόνια του σινεμά, που μας αναγκάζουν να επαναπροσδιορίσουμε τι νομίζουμε ότι είναι το σινεμά και σε τι μπορεί να εξελιχθεί. Andrew Horton Έφυγα από τις Κάννες μαγεμένος με το Βλέμμα του Οδυσσέα. Ακόμα κι εδώ στο Τόκιο που βρίσκομαι τώρα με ακολουθεί η μαγεία. Πιστεύω ότι είναι μια ταινία που θα μείνει στην ιστορία του σινεμά. Wim Wenders Είδα τον «Μελισσοκόμο» που άλλοτε θεωρούσα μια καλή ταινία. Τώρα, αντιλαμβάνομαι πως είναι ένα αριστούργημα. Είναι μια εμπειρία απίστευτα συγκλονιστική. Ingmar Bergman Αφιέρωμα Βιογραφικό Video Βιογραφικό Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 27 Απριλίου 1935 και σπούδασε στη Νομική Σχολή Αθηνών την οποία εγκατέλειψε στο πτυχίο. Το 1961 φεύγει στη Γαλλία και γράφεται στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης με καθηγητές τον Ζωρζ Σαντούλ και τον Ζαν Μιτρί, ενώ την επόμενη χρονιά δίνει εξετάσεις και γίνεται δεκτός στην περίφημη σχολή κινηματογράφου IDHEC. Στη συνέχεια θα φοιτήσει κοντά στον εθνολόγο - σκηνοθέτη Ζαν Ρους, στο Musee de l'homme όπου θα διδαχθεί το σινεμά-ντιρέκτ. Με την επάνοδό του στην Ελλάδα, 1964 θα εργαστεί  στην εφημερίδα «Δημοκρατική Αλλαγή» ως κριτικός κινηματογράφου, με την Τώνια Μαρκετάκη και τον Βασίλη Ραφαηλίδη. Το 1965 του προτείνεται από τον Βαγγέλη Παπαθανασίου και το συγκρότημα Φόρμινξ να γυρίσει μια ταινία για το μουσικό συγκρότημα, η οποία δεν ολοκληρώθηκε ποτέ. Η πρώτη του ταινία έρχεται το 1968 με την μικρού μήκους «Εκπομπή» που θα προκαλέσει αίσθηση στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ενώ δύο χρόνια αργότερα η μεγάλου μήκους «Αναπαράσταση», θα σημαδέψει την νέα εποχή του Ελληνικού κινηματογράφου. Οι ταινίες του έχουν συμμετάσχει στα σημαντικότερα διεθνή Φεστιβάλ, αποσπώντας τα μεγαλύτερα βραβεία (Χρυσός Φοίνικας Καννών, Χρυσός και Αργυρός Λέων Βενετίας, πολυάριθμα βραβεία Fipresci, 2 βραβεία Φελίξ καλύτερης Ευρωπαϊκής ταινίας και αναρίθμητα άλλα παντού στον κόσμο.) Δύο ταινίες του, «Ο Θίασος» και «Το Βλέμμα του Οδυσσέα» συμπεριλαμβάνονται στις 100 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος υπήρξε συνιδρυτής του ιστορικού περιοδικού «Σύγχρονος κινηματογράφος» με τον Β. Ραφαηλίδη, ένα έντυπο που σημάδεψε την ελληνική κινηματογραφική εκδοτική δραστηριότητα όλα τα επόμενα χρόνια. Ο έλληνας σκηνοθέτης, έχει τιμηθεί με πολλές διακρίσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό: ανακηρύχτηκε Officier dans l'ordre des Arts et des Letrres  της Γαλλικής Δημοκρατίας, του απενεμήθη το παράσημο του Officier de la Legion d'Honneure  από την Γαλλική Δημοκρατία, καθώς και ο τίτλος του Grande Ufficiale της Ιταλικής Δημοκρατίας. Έχει επίσης αναγορευτεί επίτιμος διδάκτορας των Πανεπιστημίων Βρυξελλών, Παρισιού, Grenoble και Essex. Ο Θόδωρος Αγγελόπουλος αναγνωρίζεται ως ένας από τους κορυφαίους σύγχρονους δημιουργούς της έβδομης τέχνης και είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου. Αφιέρωμα Βιογραφικό Video Video ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ 1 ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ 2 Ο ΘΙΑΣΟΣ 1 ΤΟ ΛΙΒΑΔΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ 1 ΤΟ ΛΙΒΑΔΙ ΠΟΥ ΔΑΚΡΥΖΕΙ 2 ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΩΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ 1 ΜΙΑ ΑΙΩΝΙΩΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ 2 ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ ΤΟΠΙΟ ΣΤΗΝ ΟΜΙΧΛΗ ΤΟ ΜΕΤΕΩΡΟ ΒΗΜΑ ΤΟΥ ΠΕΛΑΡΓΟΥ

Αφιερώματα Oι άνθρωποι που ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο Μάνος Χατζιδάκις Μελίνα Μερκούρη Μάνος Λοϊζος Μίκης Θεοδωράκης Νίκος Καββαδίας Γιάννης Ρίτσος Γιώργος Σεφέρης Τσε Γκεβάρα Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι Νίκος Μπελογιάννης ΄Αγγελος Σικελιανός Άρης Βελουχιώτης Πάμπλο Νερούδα Ανδρέας Εμπειρίκος Μπέρτολτ Μπρεχτ Παύλος Σιδηρόπουλος Χάρολντ Πίντερ Μανώλης Αναγνωστάκης Βλαντίμιρ Λένιν Μαρία Δημητριάδη Οδυσσέας Ελύτης Κώστας Βάρναλης Κάρολος Κουν Κώστας Καρυωτάκης Βασίλης Τσιτσάνης Νίκος Παπάζογλου Τζον Λένον Πάτι Σμιθ Γεώργιος Καραϊσκάκης Νίκος Καζαντζάκης Νίκος Ξυλούρης Μάνος Ξυδούς Στρατής Τσίρκας Ειδικά αφιερώματα Λίνα Νικολακοπούλου Σταμάτης Κραουνάκης Κική Δημουλά Bασίλης Παπακωνσταντίνου Διονύσης Τσακνής Νίκος Εγγονόπουλος Δημήτρης Χορν Κωνσταντίνος Καβάφης Θόρωρος Αγγελόπουλος Θάνος Μικρούτσικος Αλέξης Μινωτής Μίμης Πλέσσας Χάρις Αλεξίου Δήμητρα Γαλάνη Θανάσης Βέγγος Λαυρέντης Μαχαιρίτσας Σταύρος Ξαρχάκος Νίκος Γκάτσος Μάρκος Βαμβακάρης Γιάννης Τσαρούχης Κατίνα Παξινού Μιχάλης Καραγάτσης Διονύσης Σαββόπουλος Ελένη Καραϊνδρου Άντριου Λόιντ Γουέμπερ Πέδρο Αλμοδόβαρ ΄Αγαμοι Θύται Σπείρα Σπείρα Αγκάθα Κρίστι Σαλβαντόρ Νταλί Τζον Μάλκοβιτς Αντζελίνα Τζολί Νίνο Ρότα 100 Έλληνες Σκιτσογράφοι  Αrtως Radio Το ραδιόφωνο του Ως3

Η ΛΥΔΙΑ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ (ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ!!

http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=328831

Η ΛΥΔΙΑ ΚΟΝΙΟΡΔΟΥ ΜΕ ΝΥΧΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΝΤΙΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ ΤΟΥΣ «ΔΕΣΜΟΥΣ»

Καθαρίζει για την τέχνη

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΛΕΦΤΟΓΙΑΝΝΗ

Φανταστείτε την κορυφαία τραγωδό μας Λυδία Κονιόρδου τηλεφωνήτρια και καθαρίστρια μαζί. Να καταπιάνεται με χλωρίνες, σφουγγαρίστρες και σκούπες. Δεν είναι κάποιος ρόλος, αλλά η πραγματικότητα.

«Ο,τι κλείνει στην Ελλάδα ξέρουμε ότι δύσκολα ξανανοίγει», λέει η τραγωδός Λυδία Κονιόρδου για την πρόταση του υπουργείου να κλείσουν με το ενδεχόμενο να ξανανοίξουν «απορροφημένοι» από άλλο φορέαΑναγκάζεται να κάνει τα παραπάνω εξαιτίας του Κέντρου Αρχαίου Δράματος «Δεσμοί», που έχει να λάβει κρατική επιχορήγηση από το 2008 και σήμερα κουβαλά στις πλάτες του χρέος 150 χιλιάδων ευρώ.

Με μικρά «έναντι» που του καταβάλλονταν μία στο τόσο, χρωστάει μισθούς ενός χρόνου, ενοίκια δύο ετών και το δάνειο της Εθνικής Τράπεζας που πήραν για να μη βάλουν λουκέτο.

Πολυτέλεια

Δεν είναι επομένως μόνο το Θεατρικό Μουσείο που αντιμετωπίζει πρόβλημα λόγω χρεών στο ΙΚΑ. Ιστορικές θεατρικές σκηνές, όπως εσχάτως και η θεσσαλονικιώτικη Πειραματική Σκηνή Τέχνης, κατεβάζουν ρολά ή ακυρώνουν παραστάσεις, όπως προσφάτως τρεις το ΚΘΒΕ, λόγω παύσης ή καθυστέρησης καταβολής της επιχορήγησης του ΥΠΠΟΤ.

Το υπουργείο γύρισε την πλάτη επίσης στην εκπαίδευση και την έρευνα για το αρχαίο δράμα, τις οποίες θεωρεί πολυτέλεια στη χώρα που το γέννησε.

Τελευταίο μήνυμα που έστειλε ο υπουργός στο Κέντρο Αρχαίου Δράματος είναι «Κλείστε, να δούμε μετά μήπως απορροφηθείτε από άλλο φορέα». Είχε ήδη ξεκαθαρίσει ότι δεν έχει χρήματα να διαθέσει για τις δράσεις του.

«Εξ ου και μειώσαμε στο μίνιμουμ τα έξοδα. Κατ' αρχάς δεν υπάρχει προσωπικό. Εγώ κάνω και τη γραμματέα και την καθαρίστρια. Το προσωπικό απολύθηκε για να πάρουν οι άνθρωποι την αποζημίωση και το επίδομα ανεργίας. Και φυσικά κανένας από τους διδάσκοντες δεν αμείβεται» σύμφωνα με τη διευθύνουσα σύμβουλο και διδάσκουσα των «Δεσμών» Λυδία Κονιόρδου, η οποία, μαζί με τους υπόλοιπους δασκάλους, κρατά το Κέντρο με νύχια και με δόντια (εννοείται αμισθί) ζωντανό.

Ο,τι βγαίνει από τα δίδακτρα καλύπτει οριακά τα λειτουργικά του έξοδα. Δεν μπορεί όμως να αποσβέσει και τα χρέη που τοκίζονται.

Κενό στην εκπαίδευση

«Οι εποχές είναι δύσκολες. Δεν μπορούμε να ζητάμε πολλά λεφτά από κανέναν», παραδέχεται η Κονιόρδου, παρ' όλο που έχει εγκαίρως απευθύνει «έκκληση στα μέλη για τις εισφορές. Ειδικά σήμερα είναι εντελώς αναγκαίες».

Με πολύ αγώνα και «αλχημείες» δεν συνεχίζεται μόνο το παραδοσιακό εκπαιδευτικό έργο των «Δεσμών», που απευθύνεται σε ηθοποιούς και καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, καλύπτοντας ένα τεράστιο κενό της εκπαίδευσης στη διδασκαλία και ερμηνεία του αρχαίου δράματος - προεξάρχον είναι το μεταπτυχιακό που κάνει η ίδια η Κονιόρδου, μαζί με τον πρόεδρο των «Δεσμών» Κώστα Γεωργουσόπουλο, και τους Αποστολία Παπαδαμάκη, Σταυρούλα Σιάμου και Τάκη Φαραζή. Οπως επίσης και το masterclass της τραγωδού.

Νέα εργαστήρια

Το Κέντρο ανήγγειλε και νέα εργαστήρια, μετά τα Χριστούγεννα.

Θα τα πραγματοποιήσουν καλλιτέχνες που έχουν διακριθεί στο αρχαίο δράμα. Οι Αμαλία Μουτούση, Νίκος Καραθάνος, Στεφανία Γουλιώτη, Γιώργος Γάλλος και Ακύλλας Καραζήσης. Φυσικά κανείς τους δεν θα πάρει μισθό.

Εκτός από τα νέα εργαστήρια, το Κέντρο προσκαλεί για «δωρεάν φιλοξενία και στήριξη» ομάδες νέων δημιουργών που επιθυμούν να ασχοληθούν με το αρχαίο δράμα και το ποιητικό θέατρο γενικότερα.

Την πρόταση του υπουργείου να κλείσουν με το ενδεχόμενο να ξανανοίξουν «απορροφημένοι» από άλλο φορέα, η Κονιόρδου δεν τη διαπραγματεύτηκε για έναν βασικό λόγο: «Ο,τι κλείνει στην Ελλάδα ξέρουμε ότι δύσκολα ξανανοίγει. Αν υπήρχε συγκεκριμένο νομικό πλαίσιο για την απορρόφηση, θα το σκεφτόμασταν. Αλλά έτσι, στον αέρα, γιατί να το ρισκάρουμε;».

info: Το Μεταπτυχιακό Σεμινάριο Αρχαίου Δράματος στους «Δεσμούς» (Αρκτίνου 12, Παγκράτι) απευθύνεται αποκλειστικά σε αποφοίτους δραματικών σχολών και θα ολοκληρωθεί τον Μάρτιο. Θα ακολουθήσουν ατομικά master class από τη Λ. Κονιόρδου. Τα δίδακτρα είναι μηνιαίως 200 ευρώ επί 4 μήνες. Για δήλωση συμμετοχής απευθυνθείτε ancdrama@otenet.gr ή 6988699885 * (πηγή: Εnet.gr EΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

«Έσβησε» η Μαίρη Φαρμάκη

Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 12 Ιανουαρίου 2012, 04:57

Ένα πρόωρο αντίο είπαν πριν από λίγες ημέρες συγγενείς και φίλοι στην ηθοποιό, Μαίρη Φαρμάκη. Τα ανοιχτόχρωμα μάτια της ηθοποιού έκλεισαν για πάντα, σε ηλικία μόλις 63 ετών.

Η ηθοποιός το τελευταίο διάστημα έδινε μάχη με την επάρατη νόσο, αλλά τελικά δεν κατάφερε να βγει νικήτρια, καθώς η κατάστασή της ήταν μη αναστρέψιμη.

Από το πλευρό της δεν έλειψε ο σύζυγός της, ο άνθρωπος που της χάρισε την απόλυτη ευτυχία, γι’ αυτό και αποσύρθηκε από τον χώρο τη δεκαετία του ’90 προκειμένου να αφοσιωθεί στην οικογένειά της.

Η όμορφη ηθοποιός, δεν απασχόλησε ποτέ τις στήλες των εφημερίδων και η ίδια άλλωστε απέφευγε να μιλά, παρά μόνο μέσα από τους ρόλους που αναλάμβανε να διεκπεραιώσει.

Τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα

Η ηθοποιός, που βγήκε στον καλλιτεχνικό χώρο το ’70, ήταν πραγματικά «Κορίτσι για αφίσα», όπως τιτλοφορείται και η βιντεοταινία που γύρισε το 1985. Ωστόσο, ουδέποτε χρησιμοποίησε την εξωτερική της εμφάνιση. Ηταν σεμνή και ταπεινή και πάντα χαμογελαστή. Έτσι τη θυμούνται οι συνάδελφοί της...

Οι συμμετοχές της σε ταινίες του Ελληνικού Κινηματογράφου

Η Μαίρη Φαρμάκη είχε μεγάλη συμμετοχή στον ελληνικό κινηματογράφο. Επαιξε στις ταινίες «Η ταξιτζού», «Ο νάνος και οι επτά Χιονάτες», «Αγάπησα μια πολυθρόνα», «Το φρούριο των αθανάτων», «Ενα αγόρι αλλιώτικο απ’ τα άλλα», «Η κρεβατομουρμούρα», «Ο Μανωλιός ξαναχτυπά», «Ο τρελοπενηντάρης», «Αιχμάλωτοι του μίσους», «Η Αλίκη δικτάτωρ», «Ο ποδόγυρος», «Και ξανά προς τη δόξα τραβά», «Θανάσης ο αισιόδοξος» κ.ά, ενώ πρωταγωνίστησε σε πολλές θεατρικές παραστάσεις υπηρετώντας την ελληνική κωμωδία.

Σήμερα βρίσκεται στη γειτονιά των αγγέλων, ανάμεσα σε πολλούς τύπους και χαρακτήρες που έπαιζαν στη «Γειτονιά» του Πρετεντέρη, που τόσο άγγιξε την ψυχή του κόσμου και εκτίναξε στα ύψη την τηλεθέαση την εποχή εκείνη.

Επιμέλεια: Μίτση Σκέντζου (πηγή: Ζούγκλ@)