Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΣΑΜΑΡΙΤΑΚΗ | PUBLISHED ΚΥΡΙΑΚΉ, 30 ΙΟΥΝΊΟΥ 2013

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΘΟΠΟΙΟ-ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΒΑΣΙΛΗ ΣΑΜΑΡΙΤΑΚΗ

-Φέτος μάλλον είναι η χρονιά σου, μετά από τη μεγάλη επιτυχία σου ως Ζακυνθινός Νίκος Παπαστάμου, στον Πειρασμό του Γρηγορίου Ξενόπουλου, τώρα διαπρέπεις και σε διπλό μάλιστα ρόλο (Βλέπυρος, Α Γριά),στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη. Πως το σχολιάζεις αυτό;

- Αυτό θα το πουν οι άλλοι και όχι εγώ. Βέβαια από τις αντιδράσεις του κόσμου καταλαβαίνω πως κάτι καλό έχω κάνει σε αυτά τα δύο έργα. Ιδιαίτερα η Γραία έχει κερδίσει πολλούς θαυμαστές, καλά λένε πως η γριά κότα έχει το ζουμί (γέλια). Να μου επιτρέψετε βέβαια να πω δύο λόγια για τις Εκκλησιάζουσες που παίζονται αυτή την περίοδο από τη θεατρική μας ομάδα, Πενίας Τέχνες. Είναι μία κλασική πολιτική σάτιρα του Αριστοφάνη, σε μετάφραση-διασκευή, Νίκης Τριανταφυλλίδη και σκηνοθεσία της κόρης της, Ζωής Μασούρα. Η ομάδα μας είχε τη μεγάλη τύχη να συναντηθεί μέσα από αυτό το έργο με τη μεγάλη αυτή ηθοποιό, αλλά είχε και τη μεγάλη ατυχία να τη χάσει κατά τη διάρκεια των προβών, 13 Μαϊου 2013. Το πλήγμα ήταν μεγάλο για όλους μας, ιδιαίτερα όμως για την κόρη της, Ζωή Μασούρα, που βρήκε όμως γρήγορα το κουράγιο και ανέβασε το έργο, αφιερώνοντάς το στη μνήμη της μητέρας της. Σε αυτές βέβαια τις δύσκολες στιγμές, βρήκαμε στο πλάι μας αρκετούς σπουδαίους ανθρώπους που μας βοήθησαν πολύ. Ιδιαίτερα θέλω να ευχαριστήσω εκ μέρους όλης της ομάδας την Άννα Φόνσου που μας βοήθησε σε όλα τα επίπεδα και μας παραχώρησε χώρο στο σπίτι του Ηθοποιού, για τις πρόβες της ομάδας μας. Να μην ξεχάσω επίσης να ευχαριστήσω για την πολύτιμη βοήθειά τους, τους: Νίκο Βερλέκη, Γιώργο Βούρο, Εmmanouil (ESB), Μάκη Κωστίνη, Σωτηρία Θωμοπούλου, Γιώργο Χατζηδάκη, Ανδριάννα Ρωμανού, Παναγιώτη Λίλλη, Χριστίνα Μινάσσα.

- Η Άννα Φόνσου αν δεν κάνω λάθος σας έκανε τη μεγάλη τιμή να είσθε η πρώτη θεατρική ομάδα που εγκαινίασε το ανοιχτό θέατρο, Νίκος Κούρκουλος, στον προαύλιο χώρο του Σπιτιού του Ηθοποιού, έτσι δεν είναι;

-Ναι πραγματικά, έτσι είναι και αισθανόμαστε βαθιά συγκινημένοι, αλλά και μεγάλη ευγνωμοσύνη, όλοι για αυτή τη μεγάλη τιμή. Η βραδιά που ουσιαστικά εγκαινιάστηκε το ανοιχτό θέατρο Νίκος Κούρκουλος ήταν αφιερωμένη στη μνήμη της Νίκης Τριανταφυλλίδη. Την παράσταση προλόγισε η Άννα Φόνσου. Μας τίμησε με την παρουσία τους πλήθος κόσμου. Μέσα σε αυτό τον κόσμο και πολλοί καταξιωμένοι ηθοποιοί, Άννα Φόνσου, Ανδρέας Μπάρκουλης, Ανέστης Βλάχος, Άλκης Γιαννακάς, Νίκος Βερλέκης, Βάσω Γουλιελμάκη, Σπύρος Μπιμπίλας, Γιώργος Γεωργίου, κ.α.. Ήταν μία υπέροχη νύχτα που δε θα ξεχάσουμε ποτέ. Μετά το τέλος της βραδιάς η Άννα Φόνσου, με το σύζυγό της Κώστα μας παρέθεσε δείπνο σε ένα όμορφο κουτούκι.

-Οι παραστάσεις θα συνεχισθούν όλο το καλοκαίρι;


-Δυστυχώς είναι ήδη αργά για αρκετούς δήμους που έχουν καλύψει εδώ και μήνες το πρόγραμμα τους, αλλά οι διαπραγματεύσεις συνεχίζονται και εμείς είμαστε ανοιχτοί σε κάθε πρόταση-πρόσκληση (μπορεί όποιος θέλει να μας στείλει τις προτάσεις του στη σελίδα μας στο facebook https://www.facebook.com/vssamaras?fref=ts ή στο προσωπικό μου email vassamaritakis@yahoo.gr). Η επόμενη προγραμματισμένη παράσταση είναι στην Άρτα στις 12/8. Θα γίνουν σίγουρα και άλλες από το Σεπτέμβριο και μετά. Σε αυτό το σημείο να αναφέρω γρήγορα τους συντελεστές: μετάφραση-διασκευή-μουσική επιλογή, Νίκη Τριανταφυλλίδη, σκηνοθεσία-κινησιολογία, Ζωή Μασούρα, τεχνικός φώτων και ήχου Kamel Abdi, φωτογραφίες, Γιώργος Βούρος, ερμηνεύουν:, Μαρία Λάζαρη (Πραξαγόρα), Βασίλης Σαμαριτάκης (Βλέπυρος, Α’ Γριά), Ζωή Μασούρα (Κλειναρέτη, Νέα), Νίκος Χρηστίδης (Χρέμης, Νέος), Θανάσης Παπαστάθης (Γείτονας, Γέρος).

-Κρητικός ή Ζακυνθινός;

-Βέρος Κρητικός βέβαια, από το Ηράκλειο, με καταγωγή από τα Σφακιά. Ζακυνθινός ,ήταν ο ρόλος μου (Νίκος Παπαστάμου, αξιωματικός ναυτικού) στην παράσταση, ‘’Ο Πειρασμός’’, Γρηγορίου Ξενόπουλου, σκηνοθεσία δική μου, Θεατρική ομάδα, ‘’Πενίας Τέχνες’’, Θέατρο Ελυζέ. Φαίνεται πως άρεσε στον κόσμο, γιαυτό αναρωτιούνται για την καταγωγή μου…κουζουλό κοπέλι είμαι από τη λεβεντογένα Κρήτη, χαχαχα!!!!

-Τι έχει κάνει αυτός ο Νίκος Παπαστάμου τέλος πάντων κι έχει κερδίσει τόσο κόσμο; Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σου;

-Απλά τους έχει κερδίσει με τη Ζακυνθινή προφορά του, με την ενέργεια του και το εκρηκτικό ταμπεραμέντο του (χαρακτηριστικό γνώρισμα όλων των επτανήσιων). Φαίνετα ι πως οι ντοπιολαλιές έχουν ακόμα πέραση στον κόσμο, πέρυσι έκλεβε την παράσταση η ηθοποιός Χρύσα Μπαλατσούρα στο Βαρ…ώνο Μαστερχάουζεν (Φιάκας) ερμηνεύοντας μοναδικά τη Βλάχα θεία της Ευανθίας (Μαρία Λάζαρη), την Κοκώνα Φρόσω.

-Πες μας λίγα λόγια για την παράσταση την οποία και σκηνοθέτησες. Αλήθεια πόσο δύσκολο είναι να παίζεις και ταυτόχρονα να σκηνοθετείς στην ίδια παράσταση;

-Είναι πραγματικά πάρα πολύ δύσκολο για τον απλούστατο λόγο πως δεν μπορείς να παρατηρείς και να καθοδηγείς τον εαυτό σου, καθώς δεν μπορείς να τον έχεις απέναντί σου, εκτός και καθίσεις απέναντι σε ένα καθρέπτη (κάτι που επίσης δεν μπορεί να γίνει για ευνόητους λόγους). Όσον αφορά την παράσταση τώρα, πρόκειται για ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα μίας ομάδας με πολύ χαμηλό έως ανύπαρκτο μπάτζετ (Πενίας Τέχνες γαρ), που κάνει μόνη της τις παραγωγές της. Έως τώρα δείχνει πως τα καταφέρνει σε όλα τα άλλα επίπεδα, εκτός από το οικονομικό…χαχαχα!! Να εξηγήσω: κατάφερε να ανεβάσει μία πολύ απαιτητική παράσταση με 9 ηθοποιούς που δύσκολα στις μέρες μας το επιχειρούν ακόμα και πολύ μεγάλα θέατρα, κατάφερε να παρουσιάσει ένα αξιοπρεπές θέαμα που αρέσει σε πάρα πολλούς (ε βέβαια σε κάποιους όπως είναι φυσικό, δεν αρέσει), με αρκετά καλά κοστούμια, ικανοποιητικά σκηνικά και με πολύ καλή μουσική και αρκετά καλό φωτισμό, σε ένα μεγάλο θέατρο με ιταλική σκηνή (Ελυζέ). Όλα αυτά είναι καλά, αλλά έχουν μεγάλο κόστος. Ο κόσμος που ήρθε ήταν πάρα πολύς, αλλά τα έσοδα ίσα που έφθασαν για να καλύψουν τα έξοδα!! Τέλος πάντων, πιστεύω πως ο τελικός απολογισμός είναι θετικός για όλη την ομάδα. Στο σημείο αυτό να αναφέρω σύντομα και τους υπόλοιπους ηθοποιούς: Μαρία Λάζαρη (Καλλιόπη), Ξενοφώντας Χαντζής (Γιώργος Δρογκάς και Μήτσος), Χρύσα Μπαλατσούρα (Κλειώ Γεωργιάδου και Θοδώρα), Γιάννης Ρωμανός (Μενέλαος Γεωργιάδης), Σοφία Σταμάτογλου (Αγγέλα Παπαστάμου), Νάνσυ Μπρίνια (Πολυξένη Δρογκά), Νίκος Χρηστίδης (Κρίττων Γεωργιάδης). Μιχάλης Κοντός (Κοσμάς).
-

-Πώς θα περιέγραφες το Βασίλη Σαμαριτάκη;

-Ως ένα ευαίσθητο άνθρωπο, ίσως πάνω από το μέσο όρο και πάνω από αυτό που μπορούν να αντέξουν οι άλλοι, με τις αδυναμίες του και τα προτερήματά του. Σίγουρα θα με χαρακτήριζα αθεράπευτα και αμετανόητα ρομαντικό, που γενικά πιστεύει στις καλές προθέσεις των ανθρώπων και απογοητεύεται και πληγώνεται όταν οι άνθρωποι τους οποίους έχει εμπιστευθεί, τον προδίδουν με τον οποιοδήποτε τρόπο. Θα πρόσθετα επίσης ότι είμαι ένα κράμα ριψοκίνδυνου ανθρώπου, αλλά και ανθρώπου που ζυγίζει τα πράγματα, αλλά τελικά σε κάποιες στιγμές αποφασίζει και ρισκάρει συνειδητά και όχι από τρέλα ή από άγνοια κινδύνου. Είμαι αρκετά πεισματάρης και παλεύω σκληρά για πράγματα που θέλω να κατακτήσω και δεν εννοώ υλικά αγαθά, γιατί σε αυτό τον τομέα μάλλον έχω αποτύχει…βλέπε χρέη στις τράπεζες κ.τ.λ. ..(γέλια)!! Το κυριότερο όμως χαρακτηριστικό μου είναι πως διεκδικώ δυναμικά το μερίδιό μου στην αγάπη. Θέλω να αγαπώ και να με αγαπάνε με πάθος και δεν εννοώ μόνο ερωτικά. Πάντως οφείλω να ομολογήσω πως όταν είμαι ερωτευμένος, βρίσκομαι σε ένα δημιουργικό οίστρο.

Δάσκαλος ή ηθοποιός;

-Είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσω αυτά τα δύο. Η αλήθεια βέβαια είναι πως ο ηθοποιός μας προέκυψε στο δρόμο, αλλά από τότε αυτό το κομμάτι του εαυτού μου, το έχω λατρέψει, κυρίως επειδή με έκανε πιο δυνατό, με περισσότερη αυτοπεποίθηση και μου έδωσε τα εφόδια να μπορέσω να εξωτερικεύσω τον εσωτερικό μου κόσμο και να διεκδικήσω πιο δυναμικά τα δικαιώματά μου και τα θέλω μου. Ξέρετε ως παιδί ήμουν αρκετά κλειστός ως χαρακτήρας και πολύ χαμηλών τόνων και σίγουρα όχι αρκετά δημοφιλής στα άλλα παιδιά. Με το θέατρο αυτό άλλαξε και οι θαυμαστές από δύο (πατέρας, μητέρα) έγιναν περισσότεροι…3..χαχαχαχα!!!!. Ως δάσκαλος λατρεύω το γεγονός πως έχω να κάνω με παιδιά και έτσι μπορώ να εκφράζω χωρίς ντροπή την έντονη παιδικότητά μου. Είναι πολύ συγκινητικό και συνάμα πολύ σημαντικό πως μπορείς κι εσύ να βάλεις το λιθαράκι σου στη διαμόρφωση του χαρακτήρα όλων αυτών των αθώων και τόσο εύθραυστων παιδικών ψυχών!!

-Τι είναι ευτυχία για σένα;

-Το να έχω τα άκρως απαραίτητα για μία αξιοπρεπή ζωή (στέγη, δουλειά, κ.τ.λ.)και να έχω πλάι μου λίγους, αλλά καλούς φίλους.

-Τι είναι δυστυχία για σένα;

-Να χάσω την ανθρώπινη μου αξιοπρέπεια (εκεί δυστυχώς μας οδηγούν οι πολιτικοί μας με τις αποφάσεις τους) και να μείνω εντελώς μόνος μου και ανήμπορος να αυτοεξυπηρετηθώ. Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης μου, όπως φαντάζομαι είναι και για πάρα πολύ άλλο κόσμο. Αυτό πραγματικά θα είναι η μεγαλύτερη μου δυστυχία, καθώς σε όλη τη ζωή μου προσπαθώ να είμαι αυτάρκης και να εξαρτάμαι όσο γίνεται λιγότερο από τους άλλους.

-Ποιος είναι ο αγαπημένος σου ήρωας ταινίας, ή βιβλίου;

-Ο Εμπενίζερ Σκρούτζ του Κάρολου Ντίκενς, μπορεί να είναι μίζερος, τσιγγούνης και μισάνθρωπος στην αρχή αλλά με την παρέμβαση των τριών φαντασμάτων, μεταμορφώνεται σε ένα γλυκύτατο και καλοσυνάτο γέροντα, που μοιράζει απλόχερα την περιουσία του σε κάθε φτωχό που έχει ανάγκη. Κάθε Χριστούγεννα το βλέπω ξανά και ξανά σε όλες του τις εκδοχές ταινία του 1938 και τις μεταγενέστερες και πιο σύγχρονες 2000 κάτι, σε κινούμενα σχέδια, βιβλίο, ό, τι μπορείς να φαντασθείς..ψύχωση παιδί μου, ψύχωση. Ίσως λόγω του πολύ αισιόδοξου μηνύματος που αφήνει ελπίδα στο κάθε ανθρωπόμορφο τέρας να αλλάξει και να γεμίσει από αγάπη και καλοσύνη για τους συνανθρώπους του.

-Η αγαπημένη σου φράση ;

-Ο επιμένων νικά. Την έχω τηρήσει στη ζωή μου με θρησκευτική ευλάβεια!!!

-Το αγαπημένο σου ταξίδι;

-14 μέρες στο Λονδίνο με ένα ταξίδι αστραπή από Λονδίνο στο Παρίσι με τοEUROSTAR κάτω από τη θάλασσα της Μάγχης!! Εκπληκτική εμπειρία!!

-Κάτι για το οποίο έχεις μετανιώσει;

-Για πολλά και για τίποτα!!

-Βιβλίο και ταινία που σε έχει σημαδέψει;

-Ο φτωχούλης του Θεού και ο Ζορμπάς του Νίκου Καζαντζάκη, για διαφορετικούς λόγους το καθένα και από ταινίες, μη γελάσεις, τα σαγόνια του καρχαρία, η πρώτη ταινία, την είδα πολύ μικρός και από τότε έχω αποκτήσει φοβία με τα βαθιά νερά στη θάλασσα. Όποτε αντιληφθώ χάος από κάτω μου πανικόβλητος κολυμπώ προς τα ρηχά,χαχαχαχα!!!

-Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;

-Να έρθει η στιγμή που να μην αφορώ κανένα. Ν α είμαι δηλαδή ζωντανός αλλά αόρατος στους άλλους…

-Τι γνώμη έχεις για τη διαφορετικότητα; Σε φοβίζει;

-Εξαρτάται πως την ορίζει κανείς, αν εννοείς διαφορετική φυλή ή θρήσκευμα, σεξουαλικές προτιμήσεις, όχι. Γιατί να με φοβίζει; Δε μιλάω βέβαια για αρρωστημένες καταστάσεις, παιδοφιλία, βιασμούς και άλλες εγκληματικές συμπεριφορές. Είπε κάποιος μεγάλος κάποτε, μου διαφεύγει δυστυχώς το όνομά του, πως δεν πρέπει να φοβόμαστε από αυτούς που δε μας μοιάζουν, αλλά αυτούς που μας περιφρουρούνε. Από αυτούς κινδυνεύουμε, όχι από αυτούς που δε μας μοιάζουν. Ρατσισμός και ομοφοβία εξυπηρετεί κάποιες σκοπιμότητες σε ένα βαθιά διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα.

-Αν δεν κάνω λάθος έχεις συμμετάσχει σε κάποιες πολύ γνωστές σειρές στην τηλεόραση. Μπορείς να μας τις θυμίσεις;

-Ευχαρίστως. Οι συμμετοχές μου βέβαια ήταν μικρές του ενός ή των δύο επεισοδίων στην κάθε σειρά. Από τις πιο αγαπημένες μου συμμετοχές είναι στο ‘’Είσαι το ταίρι μου’’ με Αλέκο Συσοβίτη και την αγαπημένη μου Βίκυ Σταυροπούλου (2 επεισόδια, ΜΕΓΚΑ),’’Το πιο γλυκό μου ψέμα’’, με Σοφία Αλιμπέρτη και Θανάση Ευθυμιάδη (2 επεισόδια, ΑΝΤ1), ‘’Σαββατογεννημένες’’, με Ελένη Ράντου, Σάκη Μπουλά, Κατιάνα Μπαλανίκα (2 επεισόδια, ΜΕΓΚΑ),’’Φάε τη σοκολάτα σου’’, με τον αείμνηστο Σεργιαννόπουλο, την Άννα Παναγιωτοπούλου και την πανέμορφη Τζένυ Ιωακειμίδου (1 επεισόδιο, ΜΕΓΚΑ),’’Ζευγάρια’’, με Άννα Ανδριανού, κ.τ.λ. (1 επεισόδιο, ΑΝΤ1),

-Στον κινηματογράφο έχεις συμμετάσχει σε καμία ταινία;
-Είχα την τύχη να πάρω μέρος στο cast της μεγάλης ταινίας του Παντελή Βούλγαρη, Νύφες, κάνοντας το βοηθό μάγειρα στο Υπερωκεάνιο Αλέξανδρος και επίσης ήμουν πολύ τυχερός που συμμετείχα στο cast της πιο διάσημης μικρού μήκους ελληνικής ταινίας, Casus Belli που σάρωσε όλα τα βραβεία στην Ελλάδα και απέσπασε και τρία διεθνή (καλύτερης ταινίας σε φεστιβάλ Περσικού Κόλπου, στο φεστιβάλ στην Ολλανδία, και ειδική μνεία στο φεστιβάλ του Μεξικού).