Τρίτη 30 Απριλίου 2013




                                                          ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ (1908-1944)



Η Ελένη Παπαδάκη (4 Νοεμβρίου 1908[1] - 21 Δεκεμβρίου 1944) υπήρξε μεγάλη Ελληνίδα ηθοποιός που διέπρεψε σε ποικίλους ρόλους. Το πέρασμά της από την ελληνική σκηνή άφησε ένα μυθικό αποτύπωμα οριακό και ανεπανάληπτο και ήδη σε ηλικία 36 ετών κατόρθωσε να οικοδομήσει ένα μέγιστο παράδειγμα ολοκληρωμένου καλλιτέχνη.[2]


Γεννήθηκε στις
 4 Νοεμβρίου 1903 στην Αθήνα από εύπορη οικογένεια. Ήταν εγγονή του καθηγητή Πανεπιστημίου Στυλιανού Κωνσταντινίδη. Αποφοίτησε από τη Γερμανική Σχολή Αθηνών και ολοκλήρωσε σπουδές Φιλολογίας, τις οποίες και συμπλήρωσε με σπουδές φωνητικής, μουσικής και πιάνου, στο "Ελληνικόν Ωδείον" Αθηνών.[3] Στο θέατρο πρωτοεμφανίστηκε σε ηλικία 17 ετών στη σκηνή του "θεάτρου Τέχνης" του Σπύρου Μελά το 1925 στη παράσταση "Έξι πρόσωπα ζητούν συγγραφέα" του Λουίτζι Πιραντέλλο. Η πρώτη αυτή παρουσία της χαρακτηρίστηκε από τους τότε κριτικούς ως αποκάλυψη.[4] Ο Κ. Μπαστιάς, θεατρικός κριτικός, έγραψε τότε στη "Δημοκρατία" ότι: "σήμερα η σκηνή απέκτησε μια μεγάλη ηθοποιό". Τον ίδιο χρόνο εμφανίσθηκε ως Ηρωδιάς στη "Σαλώμη" τουΌσκαρ Γουάιλντ και ως Ρίλκε Έϋντεν στο "Ο χρόνος είναι όνειρο" του Ανρί Ρενέ Λενορμάν.

Βιογραφία [Επεξεργασία]

Το 1926 η Ελένη Παπαδάκη έπαιξε στο "Θίασο των Νέων" ως πρωταγωνίστρια πλέον πολλών έργων όπως "Όταν οι γυναίκες αγαπούν"του Μπράκλαιϋ Μπουσόν, "Τζοκόντα" του Γκαμπριέλε Ντ' Αννούντσιο"Τα ωραιότερα μάτια του κόσμου" του Ζαν Σερμάν, "Αιμέ" του Ζεραλντύ, Δωδεκάτη νύχτα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ[5] "Η αναδυομένη" του Ξενόπουλου, Τρισεύγενη του Κωστή Παλάμά[6] κ.ά. Τα επόμενα χρόνια συνεργάστηκε με την ΚυβέληΜαρίκα ΚοτοπούληΑιμίλιο Βεάκη,Νίκο ΔεδραμήΓεώργιο Παππά, Π. Γαβριηλίδη, σε ποικίλα ρεπερτόρια, όπου και διακρίθηκε με πολλές επιτυχίες. Επικεφαλής του ίδιου θιάσου το 1931 έπαιξε στη Κωνσταντινούπολη με ενθουσιώδεις κριτικές[7].

Στο Εθνικό Θέατρο [Επεξεργασία]

Αμέσως μετά την ίδρυση του Εθνικού Θεάτρου, προσλήφθηκε (Νοέμβριος 1932) ως πρωταγωνίστρια και ως το θάνατό της έπαιξε τους ρόλους:
Ιδιαίτερα ήταν τα επιτεύγματά της και στον τομέα του αρχαίου δράματος:

Το τέλος [Επεξεργασία]

Δολοφονήθηκε άγρια από μέλη του ΕΛΑΣ (Ο.Π.Λ.Α.) του τμήματος Πατησίων του ΕΑΜ, στα 36 (αν γεννήθηκε το 1903 ήταν 41) της χρόνια, κατά το κίνημα των Δεκεμβριανών του 1944, στις 21 Δεκεμβρίου 1944, στα διυλιστήρια της ΟΥΛΕΝ, κατηγορούμενη για επίδειξη φιλογερμανικής στάσης που κράτησε κατά τη διάρκεια της Κατοχής.
Αργότερα, μετά την καταστολή του κινήματος, στις 28 Ιανουαρίου του 1945, έγινε μεγαλοπρεπής κηδεία στην οποία ο θάνατος της Παπαδάκη, θρηνήθηκε ως εθνική απώλεια. Τότε ο Α. Σικελιανός έγραψε τους στίχους:
Μνήσθητι Κύριε: Για την ώρα που η λεπίδα του φονιά άστραψε
κι΄ όλος ο θεός της Τραγωδίας εφάνει.
Μνήσθητι Κύριε: για την ώρα που άξαφνα, κι οι εννιά αδελφές εσκύψαν
να της βάλλουνε των αιώνων το στεφάνι.
Η Ελένη Παπαδάκη είχε επίσης τιμηθεί με "βασιλικό έπαινο - ευαρέσκεια" στις 31 Οκτωβρίου του 1939, σε ιδιαίτερη τελετή από τον Βασιλέα, "δια τας εις το ελληνικόν θέατρον εξαιρέτους αυτής υπηρεσίας και ιδιαιτέρως δια τας εν τω εξωτερικώ παρασχεθείσας τοιαύτας".
(ΠΗΓΗ:ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ)

ΕΛΕΝΗ 

ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΤΟΥΖΟΣ (1936-2013)

ΑΝΔΡΕΑΣ ΝΤΟΥΖΟΣ (1936-2013)





Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 19 Οκτωβρίου 1936 και απεβίωσε στις 29 Απριλίου 2013. Σπούδασε ηθοποιός στη Σχολή Τάκη Μουζενίδη.
Συμμετείχε σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες, κυρίως τη δεκαετία του '60, και θεωρήθηκε ως ζεν πρεμιέ της εποχής. Απέκτησε δύο παιδιά, τον Στηβ και την Τέτα, τα οποία ακολούθησαν και αυτά για ένα διάστημα, με σημαντική επιτυχία, το επάγγελμα του ηθοποιού. Από το 1967 και για 13 χρόνια έμεινε με την οικογένεια του στην Αμερική όπου σπούδασε σκηνοθεσία.
Υπήρξε για αρκετό καιρό επιχειρηματίας του θεάτρου Μπρόντγουεϊ στην οδό Αγίου Μελετίου στην Κυψέλη, το οποίο αναγκάστηκε να παραχωρήσει στην ηθοποιό Κάτια Δανδουλάκη λόγω οικονομικών δυσκολιών που αντιμετώπισε. Συμμετείχε ως guest star στις τηλεοπτικές σειρές "Κωνσταντίνου και Ελένης" και "Άκρως Οικογενειακόν". Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση έγινε στην ταινία "Μια μέρα τη νύχτα" (2001).

Φιλμογραφία

Μαγική πόλις (1954)... Αποστολόπουλος
Μπαρμπα - Γιάννης, ο κανατάς (1957)... Στέφανος
Έξω οι κλέφτες (1961)... Ανδρέας Αδάμαντας
Αλίμονο στους νέους (1961)... Μανώλης
Όταν λείπει η γάτα (1962)... Άγγελος Φλωράς
Πληγωμένες καρδιές (1963)... Πάνος
Ο άσωτος (1963)... Γιώργος Ντόμπρος
Ο λουστράκος (1964)... Τάκης
Κόσμος και κοσμάκης (1964)... Άγγελος
Η βίλα των οργίων (1964) ... Αλέκος
Έξω φτώχια και καλή καρδιά(1964)... Κώστας Λυρίδης
Φωνάζει ο κλέφτης (1965)... Αντώνης Παπαδόπουλος
Υπάρχει και φιλότιμο (1965)... Γιώργος
Φουσκοθαλασσιές (1966)
Κορίτσια για φίλημα (Φίνος Φίλμς) (1965)... Ανδρέας Ράμογλου
Καρδιά μου πάψε να πονάς (1965)... Γιώργος
Η ιστορία μιας ζωής (1965)... Λάκης Παπαδόπουλος
Φουσκοθαλασσιές (1966)... Αυγουστής
Ραντεβού στον αέρα (1966)... Δημήτρης Νικολάου
Η κοροϊδάρα (1967)... Ανδρέας Ντούζος
Θηλυκό θηριοτροφείο (1984)... Αποστολόπουλος
(ΠΗΓΗ: WIKIPEDIA)